The sceneries of Sylhet

Danie en Diana, 13 december 2012. Dit keer zijn we afgereisd naar divisie Sylhet, in het noordoosten van Bangladesh. Het busstation was net als al het verkeer rond Dhaka weer een drukte van jewelste (filmpje 133). We kochten een kaartje (foto 1) naar Sylhet-stad en kwamen er halverwege achter, nadat we de lonely-planet hadden gelezen, dat we eerst naar Sreemangal wilden. Ach, voldoende op tijd om eerder uit de bus te stappen en met hulp van de lokale bevolking in een 'lokalere' bus naar Sreemangal te komen. De mensen die we in de bus tegen kwamen wilden meteen weten waar we heen gingen, waar we vandaan kwamen, of we al een slaapplek hadden. Nee? Er werd wat rond geroepen in de bus en er was zo een leuk hotelletje geregeld. Shahirar liep met ons mee naar het hotel. Hij nodigde ons ook meteen uit voor ontbijt, lunch en diner. Ons hotel bleek voor de grote markt van Sreemangal te liggen. Een kleurrijk gezicht (foto 2), net als deze tuktuk volgestouwd met bananen (foto 3).
Rondom Sreemangal bezochten we theetuinen (foto 4 en 5) en bezochten we het plaatselijk wereldberoemde theehuis waar ze de 7-laagjes thee serveerden (foto 6 en 7). Ook hebben we een lange wandeling gemaakt door national park Lowacherra. Tijdens deze wandeling hadden we weer een tijdelijke vriend die het erg leuk vond om de plaatselijke veestapel op stang te jagen (filmpje 134). In dit park zijn we drie verschillende soorten apen tegen gekomen (foto 8) en enorme spinnen (foto 9) maar het was vooral een mooie wandeling door jungle (foto 10) met mooie bloemen (foto 11) en enorme bamboe (foto 12). Tijdens een kopje thee in het jungle theehuisje werden we vermaakt door de lokale goochelaar (filmpje 135).
Ook besloten we in Sreemangal een theemuseum te bezoeken. Dit museum, onderdeel van een thee-resort, was alles behalve spectaculair en bestond uit twee kamertjes (foto 13) maar het leuke hiervan was dat we op de thee moesten bij de directeur (foto 14). Toen hij hoorde dat wij uit Nederland kwamen belde hij meteen een vriend van hem op in Sylhet, deze vriend (Ashraf) is assistent professor op de universiteit aldaar en gaat in januari voor twee jaar naar Nederland om op de universiteit van Wageningen een master te doen. Danie kreeg hem aan de telefoon en aangezien we nog geen slaapplek in Sylhet hadden geregeld waren we blij met zijn uitnodiging. Na deze wederom wonderlijke ontmoeting zijn we nog gaan wandelen door de heuvels met ananas (foto 15), banaan en limoenvelden. Moeilijk om in dit land met zoveel mensen bos te behouden, voor je het weet is alles bebouwd. 
De laatste ochtend in Sreemangal zijn we bij Sharihar wezen ontbijten. Dit gezin (foto 16) is erg arm, woont in een één kamerwoning en toch ons alles willen aanbieden, wat een lieve mensen. Na het ontbijt pakte we de trein naar Sylhet. Op station werden we opgehaald door Ashraf, die dus binnenkort naar Nederland komt. Ashraf en een vriend/collega/buurman nam ons meteen mee naar hun favoriete lunchplek waar we ieder een halve gebraden kip werden toebedeeld.... Heerlijk! Met een volle buik door naar zijn huis waar we ook konden blijven slapen. Vrouw en dochter ontmoet en even uitrusten en wat spelen met z'n dochter (filmpje 136). Ook nog even op bezoek bij de universiteit waar hij assistent professor is (foto 17). 's Avonds werden we weer heerlijk mee uit eten genomen.
De volgende ochtend werden we opgehaald door een team van IUCN, een Zwitserse organisatie voor natuurbehoud. Wil het toeval dat we naar dezelfde plek gaan als waar we de dag ervoor op de universiteit waren. IUCN had een afspraak met wat studenten die als vrijwilliger onderzoek gaat doen in Tangaor Haor. Overigens is het nog niet zo gemakkelijk om te studeren in Bangladesh, omdat er zoveel mensen zijn en te weinig opleidingsplaatsen. Onlangs waren op de universiteit van Sylhet 43.000 studenten voor een toelatingstest, waarvan er maar 1700 werden uitgekozen. De concurrentiestrijd is hoog onder de jongeren hier. 
Na het bezoek aan de universiteit gingen we op weg naar Tangaor Haor (Dit is een natuurgebied van 100 km2 dat 8 maanden van het jaar onder water staat. In de winter zakt het waterpeil en komen er veel vogels overwinteren). Eerst per busje van Sylhet naar Sunamganj waar we deze mensen een vloer zagen storten (filmpje 137), dan met de fietsriksja naar de boot, met de boot een halfuur de rivier op (langs de steen en zandindustrie, foto 18) en daarna met de jeep naar Tahirpur (foto 19), waar we 's avonds aankwamen. Ofwel: een nogal afgelegen stukje land. 
Op de weg ernaartoe werd zichtbaar dat dit een arm gebied is. Veel kinderarbeid en de mensen zien er wat magerder en slechter gekleed uit. Er is ook niet zoveel meer te krijgen in de winkeltjes. 
De volgende dag per boot (foto 20) met Dipu en Wasim de Tanguar Haor in (filmpje 138). Een uur varen naar het gebied waarbij we prachtige uitzichten van natuur en mensen hadden, soms aan het werk met voor ons ouderwetse middelen (foto 21 t/m 26). Dipu is een vogelkenner en we gingen even kijken of de zeldzame arend nog aanwezig was. Ja hoor! (foto 27).
Daarna gingen we nog een uurtje door varen op weg naar een zeer afgelegen gebied (filmpje 139). Hier was een school waar ze voorlichting wilden geven over het belang van dit natuurgebied (filmpje 140). Omdat het water al flink gedaald is, moesten we nog een stukje per motor afleggen. Op de vraag of we zelf wilden rijden kon Danie geen nee zeggen natuurlijk (filmpje 141 en foto 28). We kwamen in een klas met 43 jongens en 43 meisjes terecht en er was zelfs 1 klas van 120 leerlingen. Docenten zijn niet te krijgen, voor 92 euro per maand wil bijna niemand zo afgelegen en zonder voorzieningen werken. Op de terugweg hebben we nog een leuke groepsfoto gemaakt me Wasim en Dipu (foto 29).
Terug in Tahirpur werd er laat geluncht en wat uitgerust. Het was de bedoeling om de volgende dagen een beetje de buurt (foto 30) en het dorpje Tahirpur te ontdekken. 
Nu heeft Diana waarschijnlijk wat verkeerds gegeten, want ze begon zich niet zo lekker te voelen dus we namen wat extra rust en vermaakten ons met een lokaal geitje (foto 31). We hebben nog geprobeerd een paar wandelingen te maken maar dit was niet echt een succes. De reden is dat dit dorpje zo afgelegen is dat de meeste hier echt nog nooit een blanke hebben gezien. Constant kijkt echt de hele straat zijn ogen naar je uit en als je even 1 minuut stilstaat omdat je Wasim tegenkomt dan is dit het resultaat (foto 32) of je wordt constant gevolgd door een groep joelende kinderen die 100 keer aan je vragen:"What's your name?" , "How are you?" (filmpje 142) als je dan zoals Diana even niet zo lekker voelt wordt dit echt een beetje teveel. We besloten ook om op de terugweg niet meer langs Sylhet te gaan, maar om meteen door te gaan naar Dhaka zodat Diana daar in wat privacy kon bijkomen. Het was een volle dag reizen, 's ochtends in jeep van Tahirpur, boot, electrische tuktuk, lokale bus, gas tuktuk, interliner en taxi naar huis. Alles liep verbazend goed totdat we bij Dhaka aankwamen. Negen uur 's avonds begon de ellende om drie uur later zo'n 15 kilometer te hebben afgelegd. Maar uiteindelijk kwamen we met deze taxi (foto 33) toch om half één thuis aan. Nu gaat het weer een beetje beter met Diana, ze voelt zich op zich goed maar het darmenstelsel moet nog eventjes bijkomen. Het waren weer bijzondere dagen met vooral veel bijzondere ontmoetingen. Ook zeer leuk dat we Ashraf in Nederland kunnen ontmoeten en wat Nederlandse gastvrijheid terug kunnen gaan geven...

Foto's:
1. Ticketservice Dhaka
2. Markt voor ons hotel
3. Bananen in tuktuk
4. Weg door theetuinen
5. Theeplukkers
6. Theehuis
7. 7-laagjes thee
8. Aapje
9. Gele spin
10. Jungle
11. Witte bloemen 
12. Danie onder de bamboe
13. Theemuseum
14. Theekantoor
15. Danie met ananas
16. Thuis bij familie Sharihar
17. Groepsfoto onze professor
18. Kiezel- en zandindustrie
19. Vervoer van en naar Tahipur
20. Opstappen op de boot
21. Silhouetfoto man en jongen
22. Silhouetfoto jongen met zon
23. Boot richting doorgang
24. Rijtje vogels
25. Moderne landbewerking
26. Klassieke landbewerking
27. Vliegende arend
28. Wij op de motor
29. Groepsfoto Tanguar haor
30. Achter ons verblijf
31. Geit in de chips
32. Gevolg van 1 minuut stilstaan
33. Onze taxi 

Vimeo filmpjes:
133. Zooitje ongeregeld op busstation: http://vimeo.com/55599593
134. Hond pest koeien: http://vimeo.com/55599592
135. Goochelaar: http://vimeo.com/55598767
136. Dansende Adiya: http://vimeo.com/55598815
137. Cementlopers: http://vimeo.com/55598768
138. Omgeving opweg naar Tanguar Haor: http://vimeo.com/55598814
139. Afstappen van boot: http://vimeo.com/55598770
140. Voorlichting in volle klas: http://vimeo.com/55598772
141. Op motorexcursie: http://vimeo.com/55598769
142. 'Rustige wandeling': http://vimeo.com/55598816