Mamallapuram en de Andaman eilanden

Danie, 20 september 2012. Hallo Chennai! Dag Chennai!!! 29 Augustus aangekomen op het station van Chennai om meteen een bus te zoeken naar Mamallapuram wat 50 km zuidelijker ligt. We wilde geen minuut langer in Chennai verblijven dan nodig was. Als je uit het station komt moet je eerst 20 tuktukchauffeurs ontwijken, hier worden we handig in :-) Vrij snel de juiste bus gevonden, maar we moesten nog wel overstappen. Bij de overstap stopte een Indiër met z'n auto die naar Mamallapuram ging en nog zitplaatsen over had, of wij mee wilden. Drie keer gevraagd met ons tweeën voor 100 roepies, hij drie keer gezegd:  "Yesyes, two for one hundred roepies...". Zijn we op de plaats van bestemming, wil hij 200 roepies hebben. Werd nog boos ook. Nou eikel daar gaat je fooi :-) Die Indiërs proberen het regelmatig (bijna altijd..) heb je een prijs afgesproken, komen ze later terug met het dubbele.
In Mamallapuram vonden we vrij snel een mooi schoon, fris en fruitig hotelletje. De volgende dag begonnen we allebei een beetje ziekjes te worden om die dag erop allebei snotverkouden te zijn. Door het gesnotter en de hoofdpijn besloten we maar om een paar dagen rustig aan te doen. Niet teveel te gaan bezichtigen en niet te reizen (we zijn niet naar Pondicherry en Auroville geweest). Mamallapuram is een leuk schattig Hippie-achtig dorpje (foto 1). Ons hotel lag 200 meter van het strand, we hebben hier nog een dagje geprobeerd te zwemmen maar de stroming was echt heel erg sterk. Op het strand was er nog een bekende tempel maar omdat we allebei een beetje tempelmoe zijn hebben we deze maar overgeslagen (foto 2). We hadden eindelijk weer eens een plek (restaurant) gevonden met wifi dus we konden onze verhalen weer bijwerken en met het thuisfront skypen (foto 3).
Veel van de bevolking hier verdient hun centjes met prachtige steenhouwerij (foto 4) en de visserij (foto 5). Andere weer met het hoeden van geitjes (foto 6) of met het aanbieden van paarden aan toeristen (foto 7).
Ook hier weer veel Indiërs die de zee ingaan (foto 8), meestal tot de knietjes en vrouwen met sari en al. 
Vier september om 6 uur 's ochtends waren we terug in Chennai om daar het vliegtuig te pakken naar de Andeman eilanden, Port Blair. Vanuit het vliegveld linea recta naar het ticketkantoor voor de boot naar Havelock (de meeste toeristen gaan hierheen om te relaxen of te duiken). Het was nogal druk bij het ticketkantoor, en Judith en Ronald hadden gezegd dat Diana het kaartje moest kopen. Inderdaad Juut, het was een redelijke chaos, maar de vrouwenrij is wel een uitkomst! Dus een paar uurtjes later zaten we op deze prachtige schuit (foto 9). Op Havelock aangekomen werden we natuurlijk weer ontvangen door zo'n 10 tuktuk chauffeurs. Mijn tactiek was door heel vrolijk te roepen :"Hello everybody, I only need ONE tuktuk! How much to beach number 5?","100 Sir","Who will take us for 50?" en die eerste die "Ja" riep, daar stapte we in. Deze aardige man liet ons 4 locaties zie in ons budget en bij de vierde was het raak. Deze geweldige huisjes waren schoon, schone douche, tv en een redelijk bed (foto 10), en dit lag zo'n 30 meter van het strand (foto 11). Dit resort had ook een geweldige aardige bediening, waarvan de ene meneer al snel de bijnaam 'Frodo' had gekregen (foto 12). Ik heb nog nooit iemand gezien met zoveel oorhaar had dat hij het moest kammen :-) 
Natuurlijk hadden we ook hier binnen een paar uur een stel honden als huisdieren. Zolang je niet in de grote steden bent zijn de honden erg vriendelijk en redelijk gezond (foto 13). Wederom een scootertje gehuurd en dit eiland is zo klein dat je de twee wegen hoofdwegen in 45 minuten hebt gereden (foto 14). Er is één echt dorpje met een paar winkeltjes en verder vooral resorts in alle prijsklassen. Wat ons ook erg opviel van Havelock was dat zo'n 90% van de toeristen hier uit Israël komen. Het hele eiland zat er vol mee. Vooral jongeren die veel dronken en cannabis rookten. Dit was op zich geen probleem, totdat er een groep op ons resort neerstreek. Toen was het gedaan met de serene rust. 
Maar ach, dit maakte Havelock zeker goed door zijn geweldige schoonheid
(filmpje 79). Dit is echt een jungle eiland ala 'Lost' (foto 15) met geweldig mooie stranden (foto 16,17,18 en 19). Af en toe lekker gezwommen in de redelijk woeste branding (foto 20) maar dit zeker niet gedaan bij dit stukje paradijs. In deze baai is in 2010 een Amerikaanse toerist doodgebeten door een zoutwaterkrokodil vandaar dat je ook overal deze borden tegenkomt (foto 21 en filmpje 80). Ook ben ik nog een dag wezen duiken. Het was voor mij erg lang geleden dat ik mijn laatste duik had gemaakt dus ik moest op opfrissingsduik maken (weer even alle technieken en handsignalen door nemen, foto 22). Bij deze duik van 45 minuten bleven we dicht bij de kust en gingen 12 meter diep. Hierna gingen we met de speedboot verder de zee op (filmpje 81). Diana mocht mee op de boot, zodat ze foto's kon maken (foto 23). Het volgende filmpje zie je mij het water in gaan alleen mijn duikbril zit daarna niet meer helemaal goed :-) (filmpje 82). De tweede duik duurde 50 minuten en toen ben ik tot 23 meter diep geweest, helderheid 10 meter en een temperatuur van 28 graden. Het was geweldig om weer eens te duiken, het onderwater leven is hier erg divers en ik heb veel bijzondere vissen gezien. Alleen wel jammer dat 90% van het koraal wat je hier onderwater ziet dood is. Dit komt door de opwarming van de aarde (volgens mijn duikinstructeur).
De rest van ons verblijf op Havelock hebben we veel strandwandelingen gemaakt. Tijdens deze wandelingen kwamen we grappige natuur tegen zoals deze bijzondere 'landvisjes' (foto 24 en filmpje 83) en dan loop je iets verder en je vraagt jezelf af: "Zie ik wat bewegen?". Eventjes goed kijken (filmpje 84). Op een andere wandeling stoorde ik dit parend stelletje. Wat een geweldige verdwijntruc hebben ze toch (filmpje 85). Op dit eiland zijn ook zeeschildpadden die hier hun eieren leggen maar helaas zagen we alleen dit gestorven exemplaar (foto 25). Tijdens eb zag ik dit volgende patroon in het water wat ik jullie nog wil meegeven (filmpje 86).
De jungle en Olifant-strand van Havelock lieten we maar voor wat het was, door alle regenbuien was het errug moerassig en zouden er veel bloedzuigers zijn. Ook kwamen we tijdens een poging na 5 minuten deze jungle bewoner tegen (foto 26), en zijn we maar teruggegaan...
De laatste twee dagen kwam de moesson  zich aanmelden op Havelock. Tropische stortbuien de hele dag maar ondanks dat hebben we een geweldige tijd op Havelock gehad. Tijd om de boot weer te pakken richting Port Blair (filmpje 87) om vanaf hier te vliegen naar Calcutta. Benieuwd hoe deze miljoenen stad ons zal bevallen.

Foto's: 
1. Weg naar het strand
2. Strandfoto met op de achtergrond een strandtempel
3. Diana aan het internetten
4. Één van de vele steenhouwers atelier 
5. Strandfoto met vissersbootjes 
6. Oma met geitje
7. Diana met paarden
8. Indiërs op het strand
9. Boot richting Havelock
10. Ons huisje op Havelock
11. Strand voor ons hotel
12. 'Frodo' met kok
13. Één van onze honden met schelp op z'n hoofd
14. Kaartje van Havelock
15. Jungle en strand
16. Danie op strand met eb
17. Strand in schemer
18. Zonsondergang
19. Zonsondergang met ons
20. Danie in de branding
21. Verboden te zwemmen
22. Danie in het water met duikinstructeur
23. Ons op de speedboot
24. Landvisjes
25. Dode zeeschildpad
26. Jungleslang